Sommelsdijk
biografie
Ik ben geboren op Schouwen-Duiveland en in 1975 naar de gemeente Middelharnis verhuisd. Hier op het eiland heb ik mijn werk in de zorg gevonden. Het dichten kwam vroeger niet verder dan een moeizaam sinterklaas gedicht. Taal is altijd iets geweest waar ik veel moeite mee heb. De gemaakte schrijffouten zie ik niet altijd. Vaak is dat nog een probleem als ik zomaar ineens een gedicht op papier heb. Gedichten schrijven is voor mij zo iets als spelen met woorden. De woorden lopen soms zo uit mijn pen. De woorden die zich vormen tot zinnen en als vanzelf een gedicht worden. Belangrijk is het voor mij om papier en pen in de buurt te hebben.
Ik heb de afgelopen jaren een groot aantal gedichten geschreven en voorgedragen. Bij het gedichten schrijven werd ik voornamelijk geïnspireerd door voor mij alledaagse dingen; een woord, een tekst, een stukje muziek of door iets wat ik in de natuur of op mijn werk tegen ben gekomen. Soms kwamen de woorden als vanzelf, een andere keer kwamen ze dagen of jaren later. Ik liet mij verrassen en ik hoop dat u zich ook laat verrassen.
Anne Hanse werd geboren op het eiland Schouwen-Duivenland en verhuisde in 1975 naar Goeree-Overflakkee. Ze bouwde daar haar leven op, maar bleef haar geboortegrond trouw. Zo af en toe, als de werkzaamheden dat toelaten, is ze daar te vinden. Mensen, natuur, muziek, uitspraken of beelden vormden steeds haar inspiratiebron.
bibliografie
Op weg naar…
Verkoopprijs: € 14,95 (exclusief verzendkosten)
gedichten
wandkleed over de oogst in het Streekmuseum te Sommelsdijk
wat zal de oogst
mij vertellen
aan het eind van de dag
de schuur is gevuld
hoe heerlijk blij
kan ik dan zijn
nieuwe voorraad
nieuwe kansen
om te doen
wat voor mij ligt
in kracht en liefde
maar dan
wat is toch oogsten
altijd maar weer
opnieuw beginnen
spitten als het regent
zaaien bij storm
oogsten in de tropen
steeds opnieuw
onophoudelijk
de uitdaging
van het leven aangaan
om de kracht en de liefde
terug vinden
in wat is geoogst.
§
wapperende haren
verward door de wind
gevangen in zijn eigen beperking
verkracht was het kind
verjaard en terug naar hier
klaar voor wat komt
verduisterd door wisselend tij
met een komen en gaan
verleden en heden
kwetsbaar door elkaar gehusseld
vertaal ik schaduwen van gisteren
naar iets wat is – naar nu
bij een object van Clemens Zalm
§
STRAÔ
ach wat mooi
strak uitgelijnd
glanzend
op weg naar…
staar ik nog even
in de verte
kijk of er komt
wat komen gaat
mijn wolletjes uit
laat ze liggen
de kou trotseer ik
want ik draag wat uit
een ritueel, ja
en wat voor een
het jaagt het boze
ver van mij
met de dominee
voorop
volgzaam volgen
de vromen
van hier en daar
samen met mij
ik draag wat uit
daar ga ik voor
2017
§
ik mis
de warmte
van jouw hand
die soms
langzaam
verder zakt
en kietelt
over mijn rug
nee
nooit ben ik
te vree
als jij
die hand
meeneemt
leegte
dat is
wat blijft
ik voel me
stuurloos
zo alleen
ik draai me om
voel enkel
een illusie
2017
§
Reflectieverslag
* hoe kan je met je zelf leven als je doet wat je doet*
Bestaat er wel een goed en kwaad? Wat bestaat er voorbij het kwaad? Waarom kiezen mensen er voor om anderen te beschadigen? Durf ik me te verplaatsen in de ander die storend / vreemd / onaangepast gedrag vertoont en de pijn van de andere kan voelen?
foto: Wim Weeda
vraag mij niet
naar wat ik doe
naar wat ik voel
naar wie ik ben
het is al
zolang geleden
dat er iemand was
die van mij hield
voor me zorgde
vraag mij niet
wat ik doe
wat ik kies
wat ik vraag
ik kan niet kiezen
heb dat nooit
geleerd, nee
nooit gedurfd
de angst
voor anders zijn
ging schuil
achter mijn
doen en laten
jullie lieten mij doen
om zelf mijn pijn
niet meer te voelen
voel jij
nog met mij mee
dus vraag mij niet
wat ik kies
wat ik kleur
wie ik ben
vraag mij niets meer
nee, voel mee
met de pijn
die ik niet meer voel
2017
§