Van de redactie
Met het gedicht ‘Pennen’ van mijn favoriete dichter en versjesschrijver Toon Hermans wil ik deze keer het voorwoord van O-O-GO nummer 44 beginnen.
“Pennen kunnen op papier schreeuwen, vloeken, ketteren. Kunnen ook met veel bravoure schallen en trompetteren. Maar zij kunnen ook heel zacht een stil verdriet genezen met woorden die je nu en dan nóg es ‘n keer wilt lezen.”
Dit gedicht hoort echt bij dit nummer en bij het Bladerboek 6 van De Reizende Dichters dat vandaag, zaterdag 6 oktober, haar vuurdoop heeft in ‘t Trefpunt in Stad aan ‘t Haringvliet. Woorden die zijn neergepend door de dichters van het collectief en verhalen van verscheidene aard die uiten dat het lezen van die woorden zo belangrijk is, vroeger en nog steeds. ‘Woorden Overleven’ alles, ze gaan niet dood zoals ons mensen. Nee, generaties lang, ook na ons, kunnen ze gelezen worden. Want lezen blijft, hoe dan ook. Dat zit erin gebakken.
Maar om woorden te kunnen lezen, moeten ze eerst geschreven worden. En dat is een gave, als je als schrijver de woorden in de juiste proporties weet te brengen voor een groot lezerspubliek. Daar moet niet te licht over worden gedacht. De schrijver moet daar wel terdege goed over nadenken, hoe hij of zij de woorden in het goede vat gaat gieten. Geleidelijk aan wordt het gedicht of verhaal op papier gezet en als je eenmaal alle woorden in je hoofd hebt zitten, kan het vlug gaan. Dan worden de woorden in een hoog tempo neergezet. Wij schrijvers kunnen met trots zeggen dat we daar onze hand niet voor omdraaien. Als we een bepaald thema weten, gaan we aan de slag. Eerst draaien de raderen in het hoofd en ineens weet je als schrijver wat je wilt, welke kant het schrijven op moet gaan. En zie hier het resultaat van vandaag: Tijdschrift O-O-GO nummer 44 ligt klaar! Tijd om gelezen te worden!
Cora de Boed