Van de redactie
‘Het kind in mij’
Steeds meer ga je je ouders waarderen naarmate je ouder wordt. Niet dat ik mijn vader lang heb meegemaakt, slechts acht jaar was ik toen hij stierf. En daarvoor lag hij bijna een jaar in Dijkzigt in Rotterdam, maar ik heb wel wat ‘sporen’ van de vader waar ik van hou. Zo is mijn liefde voor bloemen en zaden strooien zodat er iets moois op kan bloeien, zeker van hem, wij hadden liefst twee volkstuinen en een flink stuk land in Stad aan ‘t Haringvliet waar we violenzaad gingen plukken na schooltijd. Het mooie handschrift, de tekeningen, verslagen schrijven van een vergadering, reizen uitzoeken om ergens naartoe te gaan. Dat laatste doe ik zelf al vanaf einde jaren negentig, ieder jaar weer.
Op de dag dat Prins Harry van Groot-Brittannië zijn Meghan Merkle trouwde, gingen mijn gedachten terug naar Dijkzigt, want destijds keek ik naar het huwelijk van Prinses Beatrix met haar Claus von Amsberg, zaterdag 10 maart 1966. Ik keek als kind natuurlijk niet naar een ziekenhuis zoals ik nu doe. Ik maakte toen de mooiste tekeningen, deed zelfs aan tekenwedstrijden mee op Zuid. Op mijn vaders sterfdag, 3 juli 1966, lag ik precies 51 jaar later in de operatiekamer van het oude Dijkzigt, drie etages hoger dan waar hij zijn laatste adem uitblies. Toeval? Denk het niet, want het komt allemaal door het kind in mij.
Ik mag graag knutselen, iets in elkaar zetten, haken, borduren, maar vooral schrijven. Het zijn creaties die bij mij tot leven komen en dat komt ook allemaal door het kind in mij. Bij ons thuis werd de actualiteit van de dag aan tafel besproken, kon je je mening geven over iets wat er in de wereld speelde en zo werden we als kinderen voor ons leven gevormd. Waar ik nog steeds trots op ben, is dat mijn moeder haar Mulo-diploma haalde in een tijd dat de meeste meisjes zeker niet de middelbare school in Middelharnis volgden. Zij is geboren in 1918 en nu zijn we honderd jaar verder. Mijn broers wijzen me er vaak op dat ik haar ‘doen en laten’ heb, de dingen doe en hòe ik ze doe, hoe ik de dingen in het leven benader. En dat komt allemaal door het kind in mij. Ja mensen, onze ouders hebben met alle liefde die ze hadden, ons laten opgroeien in een tijd waarin de wereld er al een beetje beter uitzag dan de hunne. En dat herhaalt zich in families steeds weer. Want alles komt door ‘Het kind in mij’.
Cora de Boed