Van de redactie
Zonder humor zou het leven saai zijn. Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd, zeggen mensen wel eens. En eigenlijk is dat ook zo. Lachen maakt het leven mooier. Als je herinneringen ophaalt, komt er vanzelf een lach op je gezicht. Dat moet iederéén wel hebben!
Humor is de rode draad die door de landelijke Gedichtendag eind januari 2017 slingert. En het thema Humor is ook beschreven door de Reizende Dichters in het tijdschrift O-O-GO nummer 37. Een drietje en een zeventje, die gingen eens op reis, het drietje zei: Luister jij eens eventjes, ik ben nog lang niet grijs! Het zeventje sprak op zijn beurt: Wie denk je eigenlijk dat je bent? Waarop drietjes’ gezicht rood kleurt: Ik ben het zo gewend! Het drietje en het zeventje, een prachtig stel! Ze uiten zich: Zonder zo’n tijdschrift als dit, vaart niemand wel.
Maar alle gekheid op een stokje, ook zo’n zin waarin humor schuilt. En nog zo één, van Loesje: Je kunt alleen tijd verspillen, als je vergeet ervan te genieten. En: Met mijn gedachten ergens anders, ben ik eigenlijk overal. En de laatste: Patiënten die erover praten, hebben minder op hun lever.
Nee, van het concert des levens, krijgt niemand een program. Dat beschrijft Mieke van den Tol. Een gedicht met een vleugje humor, wat je voelt als je verder leest. Jolanda Holleman hoopt dat de zon op zoek is naar haar, ook zo’n vraagstuk. Is dit om te lachen? Anne Hanse fantaseert haar eigen droom, en wat heeft Schiphol nu met de longen van Fred Hoogervorst te maken? Niels Snoek geniet van een idylle, en ga zo maar door. En dan komt er een humoristisch verhaal van mezelf wat ik als kind meemaakte, maar ook als vijftiger. Tenslotte, niet te vergeten: De koe, een meer dan mooi dier in onze Nederlandse weides! Een aantal dichters brengt dit dier alle lof! Ik heb gezegd.
Cora de Boed